ท่องรำลึก ลมหายใจแห่งความรักและห้วงอดีตที่สอดแทรกอยู่ในเสียงดนตรีพื้นบ้าน

“ท่องรำลึก” คือบทเพลงที่ดึงดูดผู้ฟังด้วยเสียงร้องอันไพเราะและเนื้อร้องที่ซาบซึ้ง อารมณ์ของเพลงถูกขับเน้นด้วยเครื่องดนตรีพื้นบ้านไทย เช่น ขลุ่ย แคน และพิณ ที่ช่วยสานสัมพันธ์ระหว่างอดีตกับปัจจุบันอย่างลงตัว

บทเพลงนี้เป็นผลงานชิ้นเอกของศิลปินระดับตำนาน “ครูไพบูลย์ บุตรกุล” หรือที่รู้จักกันในนาม “ครูไพ” ผู้ซึ่งมีส่วนสำคัญในการอนุรักษ์และเผยแพร่ดนตรีไทยไปสู่ทั่วโลก

ครูไพ เกิดเมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ.2479 ในจังหวัดอุบลราชธานี เขาเติบโตขึ้นมาท่ามกลางบรรยากาศอันอบอวลด้วยเสียงดนตรีพื้นบ้าน จึงไม่น่าแปลกใจที่ความรักในดนตรีไทยจะฝังแน่นอยู่ในหัวใจของเขาตั้งแต่ยัง 어렸을 때

ครูไพเริ่มต้นอาชีพการเป็นนักดนตรีโดยการเล่นขลุ่ยและร้องเพลงในวงดนตรีท้องถิ่น เขาแสดงความสามารถด้านดนตรีอย่างโดดเด่น จนได้รับโอกาสไปเรียนต่อด้านดนตรีไทยที่กรุงเทพมหานคร

ในช่วงที่ศึกษาอยู่ในกรุงเทพฯ ครูไพได้พบกับ “ครูศรัทธา สุนทรเวช” อีกหนึ่งตำนานในวงการดนตรีไทย ซึ่งเป็นผู้ให้คำแนะนำและสนับสนุนอย่างมากในการพัฒนาทักษะดนตรีของเขา

ภายหลังจากสำเร็จการศึกษา ครูไพได้ร่วมงานกับ “กรมประชาสัมพันธ์” และ “สถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย” (NBT) ในฐานะนักดนตรีและครูสอนดนตรี

นอกจากความสามารถในการเล่นเครื่องดนตรีแล้ว ครูไพยังมีความสามารถในการแต่งเพลงอย่างยอดเยี่ยมด้วย “ท่องรำลึก” เป็นหนึ่งในผลงานที่แสดงให้เห็นถึงฝีมือการประพันธ์ของเขาได้อย่างชัดเจน

เนื้อร้องของ “ท่องรำลึก” บรรยายถึงความรักและความคิดถึงผู้ที่จากไป ซึ่งเป็นอารมณ์ที่สากลและสามารถสัมผัสได้โดยผู้ฟังทุกเพศทุกวัย

เครื่องดนตรีใน “ท่องรำลึก”

เครื่องดนตรี	ลักษณะ	บทบาทในเพลง
ขลุ่ย	อุปกรณ์เป่าที่ทำจากไม้ไผ่	ร้องนำในทำนอง
แคน	อุปกรณ์เป่าแบบปากคู่	สร้างจังหวะและสีสัน
พิณ	เครื่องสายชนิดหนึ่ง	ให้เสียง nềnและความนุ่มลึก

“ท่องรำลึก” ได้รับความนิยมอย่างมากตั้งแต่แรกที่เปิดตัวมา และได้รับการบันทึกโดยศิลปินชื่อดังหลายท่าน เช่น “มยุรา เลิศพงศ์พันธุ์” และ “ไพบูลย์ แสงเดือน”

บทเพลงนี้ยังคงเป็นหนึ่งในเพลงที่ถูกใช้ในการแสดงดนตรีไทยในงาน庆典และพิธีต่างๆ ตลอดจนในสื่อต่างๆ เช่น ภาพยนตร์และละครโทรทัศน์

ด้วยความสำเร็จของ “ท่องรำลึก” ครูไพได้สร้างชื่อเสียงให้กับตนเองในฐานะนักแต่งเพลงและนักดนตรีไทยชั้นนำ นอกจาก “ท่องรำลึก” แล้ว ครูไพยังมีผลงานเพลงไทยอีกมากมายที่ได้รับความนิยมเช่นกัน

ตัวอย่างเช่น “เรือนแพ” “แม่น้ำเจ้าพระยา” และ “รักของฉัน”

บทเพลงเหล่านี้ร่วมกันสะท้อนถึงความหลงใหลในดนตรีไทยและความมุ่งมั่นในการอนุรักษ์วัฒนธรรมไทยของครูไพ

ครูไพเสียชีวิตเมื่อวันที่ 18 มีนาคม พ.ศ.2556 แต่ชื่อเสียงและผลงานของเขาจะคงอยู่ตลอดไปในใจของผู้ชื่นชอบดนตรีไทย